Tis zo'n gezelligerd en straks kan onze kleine Ella er mee spelen , er zijn hier popjes genoeg om er heerlijk onder te liggen, maar voorlopig hangt het nog even aan de muur.
En hier alweer een lente gedichtje:
Lentelach
De winter weent, de lente lacht,
de kluizekens gaan open;
en 't blad, dat zich te bergen placht,
komt kraakfijn uitgekropen.
't is al zo klein en al zo nipt
en 't meesje dat er tussen wipt
het fladdert nog zo schuchter.
een vlindervlucht waait vleiend zacht
om al die tere levens.
de winter weent, de lente lacht,
ik ween en lache tevens.
Rene de Clerco uit Zonnige jeugd
Amsterdam 1916
een mooie donderdag,
Bep
1 opmerking:
quel ravissant quilt,
douce soirée
rose
Een reactie posten