Gaan Gerhard en ik vorige week een heerlijk dagje naar Amsterdam ,de wandelroute was bepaald en ongeveer op het eind vlak bij de Dam stap ik verkeerd op een stoeprand en breek ik mijn enkel.
Wat een pijn, bijna was ik van de wereld van de pijn en kon geen stap meer verzetten. Aan ons werd verteld dat er geen ambulance meer komt voor dit soort gevallen en daar lig je dan tussen de rijdende trams.Dus een taxi bellen en deze bracht ons naar Weesp waar onze auto stond. Niet wetende dat het gebroken was.Op vrijdagavond in het Spittaal Zutphen heb ik er een spalk om heen gekregen.
En heb ik dus 6 dagen met mijn been omhoog gelegen en al huppelend door het huis verplaatst.
Wat een ellende, te meer omdat ik beslist geen getraind lichaam heb.
Maar goed vanochtend heb ik loopgips gekregen en voel mij wat herboren maar ook wat duizelig dus ik houd mij maar even rustig.
 |
| stoer been hoor |
Kan weer lopen en Pleuntje haar behoeftes opruimen, koppie koffie zetten en met een speciale zak erom heen onder de douche.
Dus nu 5 weken loopgips en zo veel mogelijk omhoog met het been. En ook nog 35 dagen een tromboseprik erbij en daarna opnieuw leren lopen.
Bah wat een gedoe allemaal.
De wandeling in Amsterdam was wel heel mooi geweest en in het Vondelpark voelde ik mij weer even het 16 jarige hippiemeisje met het kantennachthempje aan, die hempjes die nu weer zo in zijn.
Ik denk dat het ergste leed is geleden en de winkel gaat dinsdag 21 september gewoon open, er is ook hulp.
Alleen woensdag 22 september zou ik een projektje klaar hebben liggen maar dat komt er even niet van maar je kunt gerust komen en de koffie zal klaar staan. Wel je eigen werkje mee brengen om aan te werken.
En wat een genieten nu van die twee meides en vanochtend waren ze best een hele tijd alleen en er lag geen plasje van Pleun op de grond , dus het word ook al een grote meid.
Nou ik hoop dat ik nu weer zin krijg om wat te handwerken , dat was even weg.
een prettige donderdag,
Bep
